ای مرد مشرقی ، ای خوب ...

بی همگان به سر شود ،بی تو به سر نمی شود  

 داغ تو دارد این دلم ، جای دگر نمی شود  

 دیده ی عقل مست تو ،چرخه ی چرخ پست تو  

 گوش طرب به دست تو ،بی تو به سر نمی شود  

 جان ز تو جوش می کند ، دل ز تو نوش می کند  

 عقل خروش می کند ، بی تو به سر نمی شود  

 خمر  من و خمار من ، باغ من و بهار من  

 خواب من و قرار من ،بی تو به سر نمی شود  

 جاه و جلال من تویی، ملکت و مال من تویی  

 آب زلال من تویی، بی تو به سر نمی شود  

.... 

بی تو نه زندگی خوشم ، بی تو نه مردگی خوشم  

 سر زغم تو چون کشم ؟ بی تو به سر نمی شود  ...   

( معلومه مولاناست دیگه !)

 

*سعدی ز فراق تو نه آن رنج کشیده است  

   کز شادی وصل تو فرامش کند آنرا   

**یکی بهم می گفت اولین مرحله ی عرفان طلب کردنه. تو این شب ها زیاد طلب کن! 

 من از عرفان چیزی نمی دونم اما طلب کردن رو خیلی دوست دارم...(مخصوصا این شب ها ) 

شما هم طلب کنید ... حس خوبیه !