حکایت عشقی بی شین ؛بی قاف ؛ بی نقطه

"اوایل کوچک بود . یعنی من این طور فکر می کردم.اما بعد بزرگ و بزرگ تر شد . آنقدر که دیگر نمی شد آن را در غزلی یا قصه ای یا حتی دلی حبس کرد . حجمش بزرگ تر از دل شد و من همیشه از چیز هایی که حجمشان بزرگ تر از دل می شد، می ترسم . از چیز هایی که برای نگاه کردنشان – بس که بزرگ اند – باید فاصله بگیرم ، می ترسم . از وقتی که فهمیدم ابعاد بزرگی اش را نمی توانم با کلمات اندازه بگیرم یا در "دوستت دارم " خلاصه اش کنم ، به شدت ترسیده ام . ازحقارت خود لج ام گرفته است. از ناتوانی و کوچکی روح ام . فکر می کردم همیشه کوچک تر از من باقی خواهد ماند. فکر می کردم این من هستم که او را آفریده ام و برای همیشه آفریده ی من باقی خواهد ماند . اما نماند . به سرعت بزرگ شد . از لای انگشتان من لغزید و گریخت . آن قدر که من مقهور آن  شدم. آن قدر که دیگر از من فرمان نمی برد . آن قدر که حالا می خواهد مرا در خودش محو کند. اکنون من با همه ی توانی که برایم باقی مانده است می گویم " دوستت دارم " تا شاید اندکی از فشار غریبی که بر روح ام حس می کنم رها شوم ، تا گوی داغ را ، برای لحظه ای هم که شده ، بیندازم روی زمین ."

               حکایت عشقی بی شین ، بی قاف ، بی نقطه / مصطفی مستور     

این مستور خیلی قشنگ می نویسه ! ولی من یه ذره باهاش مخالفم ! فرقی نمی کنه که بگی یا نه ! خودش کاره خودش رو می کنه ..اصلا هم کاری به کار تو نداره !!! فقط با گفتنش یکم ترست زیاد می شه !همین !! با گفتنش نه راحت می شی؛نه بزرگ تر می شه ؛ نه کوچک تر ! 

البته یه دوستی بهم می گفت که با گفتنش بدتر می شه ... بزرگ تر می شه ! 

ولی من بازم فکر می کنم با گفتنش فقط ترس ه که بزرگ تر می شه ...نه خودش ! 

پاورقی : 

من از این شهیدایی که دم مسجد دراز کشیدن خجالت می کشم که بعد از ۳۰ سال باید این وضع انتخابات ما باشه !!! 

بعد تازه می گیم : مستیم و هوشیار شهیدای شهر ! خوابیم و بیدار شهیدای شهر ! 

بابا ما که همش مست و خوابیم !!!...در حال مستی دعوا می کنیم !!در حال مستی همدیگه رو نابود میکنیم !! و بعد خواب حکومت مهدی (عج) رو می بینیم !! 

خودمون رو مسخره کرده ایم بابا !!